Zin van den dagh: U staat in het Volksdagblad!
michiel maas - 10/12/2002 om 19:20:00
Sterkte Lars!
Emile - 10/12/2002 om 22:22:42
Klote! Sterkte
Juul - 11/12/2002 om 0:21:19
zucht...
Aliėtte - 11/12/2002 om 0:30:28
Sorry, het was niet mijn bedoeling om uw reactieding vol te spammen, er gebeurde aanvankelijk niets. *gźne*
Aliėtte - 11/12/2002 om 0:32:55
Pluk ze kaal!
Zerocool - 11/12/2002 om 13:46:31
Hee Aliette, je spamt je verkeerde URL (die waar je dweept met Nietzsche enzo). Volgens mij bedoel je:
Lennart - 11/12/2002 om 17:20:13
Aliėtte, geen probleem. Maar hij is inderdaad niet zo snel. Zie het als een webwinkel tijdens de creditcardcontrole.
Lars - 11/12/2002 om 22:21:41
Ha, daar heb je mijn stalker weer. Moet ik me ergens voor schamen of zo? Hahaha!
Aliėtte - 11/12/2002 om 23:57:10
Ja.
Lennart - 12/12/2002 om 0:04:01
Not a chance! ;-)
Aliėtte - 12/12/2002 om 0:47:05
ai. sterkte!!
3ne - 13/12/2002 om 10:32:34
Mot du jour: merde
Ach die mensen hebben een leuke planetrace gehad van het vrijgekomen budget. Moet je ook niet vergeten. Hebben ze toch maar meegemaakt.
Alles sal reg kom.
Jorius - 13/12/2002 om 22:44:59
tsja
tsja - 13/12/2002 om 22:50:46
"Boventallig" een ietwat cryptische omschrijving, maar gezien de logs van de laatste weken ga ik er van uit dat je binnenkort niet meer bij Planet werkt. Als dat inderdaad het geval is vindt ik de "reacties" op die mededeling hier gegeven voor het merendeel een beetje kinderachtig. Ik ben 10 jaar geleden ook door een reorganisatie op straat beland, had bij dat bedrijf vanaf mijn 17de jaar gewerkt en mocht toen na 16 jaar vertrekken. Omdat ik in de avonduren nog studeerde heb ik voor die studie een scriptie gemaakt over dat onderwerp, en dus uiteraard veel over dat onderwerp gelezen. En veel eerstehands ervaring natuurlijk. Onderzoek wees uit dat een overlijden van een naast familielid (vrouw/kind) op de stressometer 95 punten scoort, een ontslag scoort 90 punten, dit geeft aan dat zoiets diep inhakt op de gesteldheid van de mens. Je gaat ongeveer 8 uur per dag om met bepaalde mensen dit houdt abrupt op, je inkomen staat onzeker, (je huis/hypotheek/vrouw/kinderen), je stapt een zwarte tunnel in waar op dat moment geen licht gloort aan de uitgang. (Ik was toen ongeveer 33 jaar en voelde mij van de ene op de andere dag een oude man omdat de advertenties in krant/bij arbeidsbureau allemaal mensen onder de 30 jaar wilden hebben.) Lars is/was volgens mij zeer betrokken bij zijn werk: want veel over Planet op zijn weblog en waar het hart vol van is. Ook in het Planet krantje (wat ik op mijn werk ontvang (want ook systeembeheerderspet op aldaar, mijn baas is (en binnenkort was) aangesloten bij deze provider), heb ik hem meen ik al eens op een redactie foto gezien, prominent in het midden: van links naar rechts: Lars ;-) Voordat je echt fysiek vertrekt bij de werkgever verandert de sfeer dramatisch tijdens zo'n reorganisatie, cynisme viert hoogtij en bij elke (directie)beslissing, krijg je paranoļde gevoelens en probeert men tussen de regels te lezen. Lars ik wens je sterkte en hoop dat je weldra elders een nieuwe en leuke baan vindt. Ik weet dat je niet veel hebt aan woorden maar ik zeg nu na 10 jaar: het gedwongen ontslag is het beste wat mij toen is overkomen die "schop onder mijn achterste" had ik nodig anders had ik daar nu nog gewerkt en ik heb nu een baan die vele malen leuker is en die ook nog eens beter betaalt. Op dit moment heb ik medelijden met mijn oud collega's die er nu nog werken terwijl het bedrijf steeds verder wordt uitgekleed (multinational) en zij steeds ouder worden en dus moeilijker te herplaatsen. Ik hoop dat de laatste regels ook voor jouw zullen gelden 10 jaar na nu.
Chris Terpstra - 15/12/2002 om 10:59:13
