Hoax!
De klassieke wereld is over het algemeen een toonbeeld van orde en beschaving. Dus als er een schandaal te melden valt (ik geloof dat de laatste over de kleur pruiken van Mozart was ofzo) dan is dat Nieuws met een hoofdletter N.
En het is nog smeuiig ook: pianiste Joyce Hatto, die sinds ze het podium verliet een reusachtige catalogus werk opnam... blijkt dat helemaal niet te hebben gedaan.
Hatto, juni vorig jaar overleden, werd geroemd over haar brede repertoire en foutloze uitvoeringen. Omdat ze kanker zou hebben, deed ze geen optredens meer: ze zou niet precies kunnen voorspellen wanneer de pijn haar het spelen onmogelijk maakt.
De bal kwam aan het rollen toen een recensent van het tijdschrift Grammophone een onlangs verschenen cd wilde recenseren. De muziekspeler op de computer las de cd en haalde albuminformatie op van internetdatabase GraceNote.
Maar dat was niet van een album van Hatto... maar eentje van pianist Lászlo Simon met dezelfde werken. Ehm, létterlijk dezelfde werken, want een minutieuze reconstructie bij Pristine Classics brengt aan het licht dat Hatto waarschijnlijk geen enkele cd zelf heeft ingespeeld.
Hatto en haar man - de labelmanager - ripten van de grootste namen in de klassieke muziek hun uitvoeringen en brachten ze onder eigen naam uit. Wie in Google op Joyce Hatto zoekt, vindt (nu nog) enkele im memoria én ook wat lyrische recensies, voor Hatto postuum door de mand viel.
