Feest
De oorlog is nog steeds niet gelegitimeerd, maar blije mensen die hun bevrijding vieren is mooie televisie.
Als we nu even doorpakken kunnen we nog voor 2005 de wereld van dictators ontdoen. Want selectieve verontwaardiging op basis van enkel de vermeende externe bedreiging zou toch niet het criterium mogen zijn.
De paradox van deze oorlog is voor mij dat de uitkomst die je wenst (bevrijding Iraakse volk) in een kromme manier ongewenst is, omdat Bush cs er de bevestiging van hun gelijk in zien. Magoed.
Feest in Bagdad. De beeltenis van een gehate dicator vernield op de grond. Ultieme symboliek, morgen op de voorkant van alle kranten.
