Stroomloos
Vanochtend vroeg werd ik tegen drie uur gewekt door een klaaglijk piepende DECT-handset. Dat voorspelt weinig goeds en inderdaad: voor de tweede keer binnen 24 uur een stroomstoring.
Op zondagmiddag viel de stroom hier in de buurt ook al uit. Als ik iets armoedig en troisième monde vind, dan is het wel stroomuitval. Ook omdat de moderne mens niet meer zonder stroom kan.
Nadat ik de handset had uitgeschakeld en weer mijn bed indook, stootte ik natuurlijk een vol glas water om, dat op het nachtkastje stond. Leuk is dat, middernachtelijk vloekend en blind tastend natte plekken opdeppen.
En vanochtend maar weer opnieuw de diverse apparatuur van de juiste tijd voorzien. Ik vrees eerlijk gezegd steeds een herhaling van de prijzige gevolgen van REMU's onvoorspelbare stroomvoorziening.
Het Utrechts Nieuwsblad bericht wel over de storing van gistermiddag, die van vannacht is nog niet beschreven. REMU noemt de onderbreking van zondag een "zogenoemde spontane stroomstoring".
Wat dus blijkbaar enkele uren later wederom spontaan nóg eens kan optreden. Misschien toch maar eens serieus nadenken over een noodstroomvoorziening voor de PC.
