Protest
Vandaag naar Amsterdam gegaan, om te protesteren tegen de aanstaande oorlog in Irak. Volgens de laatste schattingen waren er in de hoofdstad zo'n zeventigduizend mensen op de been.
Op de Dam was het steenkoud en stonden we opeengepakt. Door de vele spandoeken heb ik geen spreker gezien, maar ze slechts galmend gehoord. Soms liepen de zaken mijn inziens wat door elkaar - zo kwamen Israël en de Palestijnse kwestie ook nog langs.
Een spreekster riep zelfs een paar keer "Allahu Akbar", wat voor haar zo moge zijn, maar voor mij niet de reden dat ik naar de Dam ging.
Magoed. Voor de religieuze uitspatting is nog wel begrip op te brengen, aangezien Bush elke toespraak zelf ook steevast afsluit met een "God bless America".
Wat het wereldwijde protest vandaag aantoont is dat de Verenigde Staten met hun buitenlandpolitiek de halve wereld op de kast heeft gekregen. En ik ben blij dat het veel mensen ook niet zint dat onze demissionaire - ik zeg het nog maar eens - premier als een mak schaap achter de VS aanhobbelt.
Marijnissen en Halsema van SP en Groen-Links hadden de balls om naar de bijeenkomst te komen en ondubbelzinnig hun mening te geven. Wat gelijk ook mijn grootste minpunt aan het anderhalf uur durende gekleum op de Dam was:
De toehoorders zijn het er namelijk al over eens dat er geen oorlog moet komen. Om die boodschap dan, verschillend verpakt, een keer of vijf te horen zet weinig nieuwe zoden aan dijk.
Er hing verder een uitstekende sfeer en er zijn geen vervelende incidenten geweest die de dag om de verkeerde reden nieuws zou hebben gemaakt.
Thuisgekomen zag ik op het journaal dat Amerika ons land officieel heeft verzocht voor logistieke ondersteuning om troepen en materieel via (lucht-)havens en treinen naar het Midden-Oosten te krijgen.
De voice-over noemde terloops dat Nederland tijdens de eerste Golfoorlog ook dergelijke steun heeft verleend. Maar de omstandigheden waaronder toen werd ingestemd met hulp, verschillen hemelsbreed met de huidige situatie. Van een eensgezinde internationale coalitie is alvast geen sprake.
Zal mij benieuwen wat ons gevallen kabinet aanstaande maandag beslist. Maar als ik De Hoop Scheffers woorden zo'n beetje interpreteer hoeven de Amerikanen over Nederlandse steun niet in te zitten. Men schuift het op "een verzoek van een NAVO-lid". Zo is het handig losgekoppeld.
Meer dan je onvrede kenbaar maken, wat wereldwijd miljoenen mensen hebben gedaan, kunnen we niet. De bloedbeluste oorlogshonden zijn van de lijn, schuimend aan de bek. Roep die maar eens terug.
