Reünie
Afgelopen weekend een reünie van m'n oude school, de KSA uit Apeldoorn. De school bestond 125 jaar, wat een enorme hoeveelheid oudstudenten oplevert. De eersten kwamen uiteraard niet.

Het was inmiddels alweer bijna twaalf jaar geleden dat ik de school voor het laatst zag. Er waren minder oud-klasgenoten dan verwacht, maar goed. Zouden de werkelijk mislukten massaal zijn thuisgebleven?

Zij die er wél waren: natuurlijk ouder en in de tussentijd al dan niet bezocht door ellende en geluk. De mensen die ik sprak, waren allemaal heel behoorlijk terechtgekomen.

Ik geloof niet in het lot, en juist met het voordeel van afstand en een overzichtelijke lap tijd is overduidelijk dat lotsbestemming een onzinnig concept is. De routes die mensen soms afleggen om in het hier en nu te komen!

In het Afrikaans is zo'n tegelwijsheid "Alles Sal Reg Kom", en dat blijkt maar weer, al is het doorlopen van dat proces niet altijd even prettig. En handig overzichtelijk op een namiddag de laatste elf jaar er doorheen jassen is er ook niet bij, als je bezig bent te leven.

Als u begrijpt wat ik bedoel.

Kortom: het was leuk, maar pas weer voor herhaling vatbaar als de KSA z'n 150-jarig bestaan viert.

Reacties

Toch interessant om te zien dat wat mensen aan het eind van de middelbare school in gedachten hebben zelden wordt gerealiseerd. Een reunie van de Wiskunde B klas vorig jaar liet dat mooi zien. 10 jaar terug hebben we eens opgeschreven wat iedereen zou gaan doen/worden. (WiB lessen hadden over het algemeen door een te grote dosis gezelligheid weinig met WiB te maken). Na 10 jaar blijkt dan dat werkelijk geen een van deze 16 lieden daadwerkelijk doet wat hij of zij had aangegeven. Zo zie je maar weer.
En dan te bedenken dat al die mensen op basis van die wensen keuzes hebben gemaakt voor een vervolgstudie. Zou je toch haast gaan denken dat dat toch zonde is van al die studiejaren. :)

Commentaar achterlaten