Voorheen
Ik kocht onlangs het boekje "Groeten uit Lombok" van de Stichting Oud Lombok. Daarin zitten afbeeldingen van prachtige fotografische ansichtkaarten uit de late 19e en 20e eeuw. Terwijl je het boekje doorbladert ontvouwt zich een ontluisterend beeld van de gebouwen die zijn gesloopt voor het planologisch gedrocht Hoog Catharijne. Ik kan me voorstellen dat oude Utrechters het winkelcentrum haten. Het is nog relatief kort geleden dat heel wat markante gebouwen en singels voor het project uit het stadsbeeld zijn verdwenen. Wat ook pijn moet doen is het feit dat, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Rotterdam, dit gedeelte van Utrecht moedwillig - en onherroepelijk - is uitgesneden.

In het boekje wordt gesproken over de felle protesten tegen het slopen van de markante gebouwen. Daar is indertijd niet naar geluisterd. Laat dit oerlelijke stuk Utrecht een les zijn voor alle “doortastende” stadsbesturen: ZUINIG ZIJN op wat er nu is. Van de oude Van Seijpesteijnkazerne had bijvoorbeeld een mooi hotel gemaakt kunnen worden, met een aantrekkelijker uitstraling dan de Holiday Inn-pilaar die er nu staat.

Over 20 jaar wordt er gerouwd om wat vandaag kortzichtig wordt gesloopt. Ik hoop dat ze bij de aanpak van het stationsgebied terugblikken. Met groen, herstel van de singels en minder asfalt moet het doenbaar zijn een stuk verloren Utrecht terug te halen. Meer foto's van weleer bij Media West.

Reacties

Commentaar achterlaten