Gedichtendag
Op het station richting werk hingen allerlei vellen met daarop gedichten, want het is vandaag gedichtendag (moet opletten dat ik niet "dach" schrijf) en zo zag ik daarnet, vers thuisgekomen, in Van Gewest Tot Gewest een stel types met saxofoon in een Gronings stamcafé gedichten voordragen voor een (beleefd klappend) boer'npubliek. Iets over de leegte aldaar, meen ik. En Joost Prinsen leest op drie tussen de programma's ook wat gedichten voor, over verlangen en de zoektocht naar de zin van het bestaan (bespaar je de moeite vrinden, die is er niet).

Leuk. Pas de tweede keer dat ie gehouden wordt. Wat deed ik vorig jaar om deze tijd dan? Hm. Dan even een gedichtje mijnerhands, indertijd geschreven als - geloof het of niet - Sinterklaasgedicht.

De dood is een onontkoombaar
menselijk gegeven
Maar van sommigen zou je willen
dat ze altijd bleven leven

Inderdaad, de avond was niet meer hetzelfde toen mijn cadeautje was geweest. :)

Reacties

Commentaar achterlaten